Rozdział 8

    Rozdział 8

Lila dzięki

- Mamo – zapytała po raz pięćsetny Lily następnego dnia kiedy jechaliśmy samochodem – daleko jeszcze

- Lila nie wiem naprawdę

- Tato…

- Lily – zaczął Max – daj już z tym spokój

- Ale dlaczego ???

- Lily wiesz co ja musze przyznać im racje – powiedział Ed. On Bella i Ness jechali z nami samochodem bo tylko u nas było ( jechaliśmy na kilka samochodów )- naprawdę nikt nie wie jak długo będziemy jechać Volturii mogą nas szukać.

- Szukać??? – zapytała Renesmee. Odezwała się po raz pierwszy od … no jakiegoś czasu.

- Tak skarbie – powiedziała Bella

- Nie znajdą – poinformowała Lila

- Jak to ??? – zapytał Edi

 -No tak – wreszcie wpadłam dlaczego do tej pory (dop. Od aut. Sorry za wyraz inaczej nie mogłam ich nazwać. No przynajmniej na to nie wpadłam) te szumowiny z Włoch nas nie znalazły – od kiedy ???

- No wiesz mamo – zachichotała – od kąt powiedziałaś mi o tym co dziadek knuje z tamtymi.

- Poczekajcie –zażądał Bella  - o czym wy mówicie

-Lily sobie wymyśliła dar –poinformowałam ją –i przekazała go każdemu tak ???

- Tak – powiedziała z dumą w głosie –po raz pierwszy się na coś przydałam.

- Nie po raz pierwszy – zaśmiałam się  - wiecie co jesteśmy niedaleko Denali możemy wpaść w odwiedziny do Tany i reszty co wy na to???

- A Volturi – zapytała Bella  

- Nie znajdą nas – spojrzałam na moją córkę – dzięki Lilce.

Uśmiechnęłam się i wyjęłam telefon. Carlisle odebrał po pierwszym sygnale.

- Tak??

-Carlisle odwiedziny rodzinę  Tany c ty na to ???  - zapytałam

- To świetny pomysł, Ale jest jedno wielkie ale. Volturii

- Oh o nich się nie martw –uśmiechnęłam się

- Jak to?

- Normalnie – powiedziałam – zadzwonię do Tany  i powiem jej że wpadniemy.

- I co ??? – zapytała z ekscytacją Ness

- No co jedziemy. – powiedziałam to i wykręciłam numer Tany. Co wampiry mają do tak szybkiego odbierania

- Hej –przywitałam się

- Nathaly !!?? – krzyknęła do  słuchawki  - jak dobrze, że nic wam nie jest.

- Możemy do was wpaść??? – zapytałam – O Volturi się nie martw jesteśmy teraz dla nich niewidoczni.

- Jak to niewidoczni – zapytała

- Oj no tak jakoś – zaśmiałam się – powiem ci jak przyjedziemy. Chyba, że się nie zgodzisz – dodałam szybko

- O to się nie martw możecie przyjeżdżać – poinformowała mnie.

- Dzięki będziemy za 10 minut

******************************************************

Przepraszam że dopiero dziś ale nie miałam czasu pisać ni przepraszam że taki krótki ale mam nadzieje, że wam się spodoba. Piszcie w komentarzach jak macie jakieś pomysły. Proszę o dużo komentarzy.