rozdział 2

Rozdział 2

I znowu w domu

  - Nessi – zawołał Edward, kiedy weszłam do domu po powrocie z Voltery, ( bo od paru lat pracuje u Volturii) -Odsuń się od pianina.

-Nie -krzyknęła - Tato chcę tylko odciągnąć od niego Emmetta.

 Nagle coś łupnęło. Edward chce pewnie zabić teraz Emmetta, bo gdyby nie poznał Beli to na pewno by się z tym instrumentem ożenił –tak się śmiejemy mojego brata, to znaczy ja i Alice.

Nagle z góry zbiegła Alice.

-wyczułam Nathaly - zauważyła mnie –Hej Nat-przywitała się-, czemu nie było Cię tak długo, już chciałam prosić Ross, żeby poszła ze mną na zakupy!!!!

- Och! Alice – jęknęłam- Tobie tylko ciuchy w głowie, atu dojdzie zaraz do morderstwa- zauważyłam- Patrz Edzio chce zabić Emmetta.

I teraz w grę weszły moje zdolności. I właśnie wtedy niestety mnie zauważył brat.

- Hej Nathaly- powiedział

-cześć, co u ciebie- przywitałam się, – co tu tak cicho żadnych wrzasków Carlosa.

- Carlos pojechał na polowanie, z Esme i Jasperem – poinformował mnie Edward – zaraz powinni wrócić.

-Spoko-odpowiedziałam – I tak zaraz się zmywam przyszłam złożyć Ness życzenia urodzinowe-powiedziałam Edwardowi, – które to setne?- Zwróciłam się do Nessi 

Podbiegła do mnie i dała mi całusa.

- Dzięki – podziękowała mała- uwierzysz to dopiero trzecie.

-Naprawdę a dałabym sobie coś odciąć, że setne

- ha Ha - zaśmiała się sarkastycznie-, czemu masz czerwone oczy?

-acha- zorientował się Edzio- już rozumiem, czemu chcesz się szybko zmyć. 

Pokazałam mu język.

-Widzisz Ness- zaczęłam się tłumaczyć- odeszłam trochę od naszej diety i dlatego mam czerwone oczy.

-Nie rozumiem nie boisz się Carlosa – zapytała

- trochę się go boje, więc dla tego chcę szybko wyjechać, ale nawet, jeśli chciałabym zostać to nie mogę mam misje a nie chcę – pożaliłam się- żeby Aro miał okazje mnie ukarać.

-hej –zawołał Carlos przy drzwiach - któż to nas odwiedził.

Nagle koło mnie pojawiła się Bella z okularami przeciwsłonecznymi w ręku. Włożyłam je szybko.

-hej miło mi cię widzieć – przywitałam się – hej Esme.

Podbiegłam do niej i się przytuliłam się.

- Hej Nathaly – ucieszyła się szczerze- miło mi cię widzieć już chcieliśmy jechać do ciebie do Włoch.

- nie Esme- powiedziałam zbyt szybko- wystarczyłoby żebyś zadzwoniła.

- się Wiem - powiedziała i mnie znowu przytuliła- strasznie się za tobą stęskniłam. Ile to cię tu nie było?

Zaczęłam liczyć w myślach.

- Od ostatniej mojej wizyty minęły tylko trzy lata- jęknęłam, – Ale Esme przestań musze już wracać Aro dał mi misje musze wracać do Voltery.

- Nathaly zdejmij okulary- kazał Carlos-

- Musze? – Zapytałam – no dobra jak nie Aro mnie zabije to ty.

- Czemuż to mam cię zabić – zapytał

-, Bo uch – niech Edzio powie- powiedziałam- na pewno już wszystko dobrze wie – dodałam wrednie.

Nagle coś zaśmierdziało i wszedł Jakob ( Jakob wpoił^* sobie Ness)

- Hej wszystkim –zawołał – któż to odwiedził Foks no proszę.

- witam pana wilkołaka

- a ja panią wampirzyce

Moglibyśmy tak w kółko, ale przerwał nam mój telefon.

- Hej – powiedziałam, kiedy odebrałam telefon. Dzwoniła Jani –

Co u Cebie Felix jeszcze żyje?

-Żyje – oznajmiła – Aro zakazał mi się nad nim znęcać –poinformowała mnie – Marek kazał ci powiedzieć, że kazał ci tam zostać. Masz urlop.

-, Co? Nie kłamiesz! – Krzyknęłam

- wiesz, że nie umiem kłamać – i się rozłączyła.

-, Co? – Spytał, Emmett

- Musze tu zostać – poinformowałam go

- Alice siostro moja zabieraj ciuchy ode mnie z pokoju i to już.

-, Ale no…- jęknęła

- Bez żadnego, ale – weszłam jej w słowo

- Dobra – powiedziała – Jazz, choć pomóż mi.

- Gdzie jest Emmett i Nessi – Spytała Rozalie – Hej Nat

- Hej Ros

-, Kiedy przyjechałaś

- Jakieś piętnaście minut temu

- To, kiedy wyjeżdżasz

-, Ale ty gościnna – powiedziałam – nie tym razem zostaje na dłużej

- Tym razem … - zauważyła Esme

- No, bo widzisz cholera znowu się tłumacze – jęknęłam – przyjechałam, ale była tylko Ros

- Właśnie –potwierdziła blondynka

- O przypomniało mi się – wyjęłam z kieszeni koperty – mam pocztę no i Charlie (ojciec, Belli) mnie po drodze zaczepił.

-, Czemu? – Zapytał chochlik stojąc koło mnie

- Wyjęłaś ciuchy?

- Wszystkie – odpowiedziała – no, ale, o co chodzi mów

- Dobra zapytał czy nie chce zostać jego druhną na ślubie zgodziłam się, – gdy zobaczyłam ich miny zrozumiałam, że nic nie wiedzieli – Nie mówił wam.

- Coś tam mi wspomniał – powiedział Edzio wstając z kanapy, – ale zapomniałem wam powiedzieć.

Wszyscy spojrzeli na Edwarda a oczy Alice miotały błyskawice.

- Seth – wrzasnęła, że aż szyby w oknach podskoczyły

-, Co? – Zapytał wilk – prawie ogłuchłem

- Hej Seth – przywitałam się

- Hej Nathaly – ucieszył się Seth, – co chcesz narwana wampirzyco.

- Czy to prawda, że Charlie i Sue biorą ślub

- No –powiedział – a co wy nie wiecie Edward miał wam powiedzieć.

-, Ale nie powiedział

- Charlie się mnie pytał czy…- przerwał mi wrzask Esme

Wszyscy spojrzeli w stronę Carlosa i Esme. Carlos stał jak wryty patrząc na rachunki.

- Ups

- Alice – wrzasnął Carlos – oddawaj wszystkie karty kredytowe

- Dobra masz – i oddała mu 38 kart kredytowych   

- Jedną możesz zatrzymać – powiedziała Esme – pod warunkiem, że nie wydasz wszystkiego, co mamy na koncie

- Dobra i Dzięki